свалить

свалить ¹

свалю, свалишь, παθ. μτχ. παρλθ. χρ. сваленный, βρ: -лен, -а, -о

ρ.σ.μ.

1. καταρρίπτω•

свалить снег с крыши ρίχνω κάτω το χιόνι από τη στέγη•

ветер -ил дерево ο άνεμος έρριξε κάτω το δέντρο•

болезнь -ла его на постель η άρρωστεια τον έρριξε στο κρεβάτι,

2. μτφ. ανατρέπω• γκρεμίζω.

3. μτφ. ξεφορτώνομαι, απαλλάσσομαι, γλυτώνω.

4. μτφ. το (τα) ρίχνω, το (τα) φορτώνω σε (για ευθύνη, σφάλμα κ.τ.τ.). || αποδίδω, ανάγω.

5. ρίχνω άτακτα•

свалить в кучу ρίχνω σωρό, σωριάζω.

6. κλίνω, γέρνω.

7. (κυνηγ.) απολύω, αφήνω όλα μαζί•

свалить гончих αφήνω όλα μαζί τα λαγωνικά.

свалиться

1. πέφτω•

свалить с крыши πέφτω από τη στέγη•

свалить с лошади πέφτω από το άλογο.

|| καταρρέω, γκρεμίζομαι•

старый дом -лся το παλαιό σπίτι έπεσε.

|| εμφανίζομαι απροσδόκητα.

2. πέφτω βαριά άρρωστος. || (για ζώα)• ψοφώ.

3. γέρνω, κλίνω προς τα κάτω.

4. (κυνηγ.) μαζεύομαι, συναθροίζομαι, (γ ι, α σκυλιά).

εκφρ.

свалить с плеч – (για ενδυμασία) κα-ταφθείρομαι, σώνομαι, λιώνω.

свалить ²

ρ.σ.

1. φεύγω, ξεχύνομαι (για πλήθος, μάζες κλπ.),

μετακινούμαι, μετατοπίζομαι,

2. λιγοστεύω, ελαττώνομαι(κατά την έκταση)• (ζε)πέφτω•

жара -ла ο καύσονας ξέπεσε.

свалиться

(απλ.) περνώ, φεύγω (για σύννεφο).